ท่อสร้างอสุจิแต่ละอันของอัณฑะผู้ใหญ่มีรูตรงกลางหรือช่องซึ่งเชื่อมต่อกับหลอดน้ำอสุจิและท่อน้ำอสุจิ ( ductus deferens ) เซลล์สเปิร์มกำเนิดเป็นสเปิร์มมาโกเนียตามผนังของท่อเซมิเฟอรัส สเปิร์มมาโตโกเนียโตเต็มที่เป็นสเปิร์มมาโทไซต์ ซึ่งเจริญเป็นสเปิร์มมาทิดที่เจริญเป็นสเปิร์มมาโตซัวเมื่อพวกมันเคลื่อนเข้าสู่รูกลางของท่อเซมินิเฟอรัส ตัวอสุจิเคลื่อนตัวโดยการหดตัวสั้น ๆ ของท่อไปยังอัณฑะประจัน จากนั้นพวกมันจะถูกส่งผ่านเครือข่ายคลองที่ซับซ้อน (อัณฑะอัณฑะและท่อนำออก) ไปยังหลอดน้ำอสุจิเพื่อจัดเก็บชั่วคราว สเปิร์มมาโตซัวจะเคลื่อนผ่านท่อน้ำอสุจิและท่อนำอสุจิไปเก็บไว้ในถุงน้ำเชื้อ ในที่สุดการหลั่งด้วยน้ำอสุจิ ผู้ชายปกติผลิตสเปิร์มมาโตซัวประมาณหนึ่งล้านตัวต่อวันในสัตว์ที่ผสมพันธุ์ตามฤดูกาล เช่น แกะและแพะ อัณฑะจะถดถอยอย่างสมบูรณ์ในช่วงฤดูที่ไม่ใช่การผสมพันธุ์ และสเปิร์มมาโตโกเนียจะกลับสู่สภาพที่พบในตัวผู้ที่ยังอ่อนวัยที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ บ่อยครั้งในสัตว์เหล่านี้ อัณฑะจะถูกดึงกลับเข้าไปในโพรงร่างกาย ยกเว้นในฤดูผสมพันธุ์ เมื่ออัณฑะลงมาและโตเต็มที่อีกครั้ง กระบวนการนี้เรียกว่าความซ้ำซากจำเจแอนโดรเจนหลักที่ผลิตโดยอัณฑะคือฮอร์โมนเพศชาย การผลิตฮอร์โมนเพศชายโดยอัณฑะถูกกระตุ้นโดยฮอร์โมนลูทิไนซิ่ง (LH) ซึ่งผลิตโดยต่อมใต้สมองส่วนหน้าและออกฤทธิ์ผ่านตัวรับบนผิวเซลล์เลย์ดิก กระตุ้น ไข่ การหลั่งของ LHโกนาโดโทรปินรีลี สซิ่งฮอร์โมน (GnRH) ซึ่งถูกปล่อยออกมาจากไฮโป ทาลามั ส และถูกยับยั้งโดยเทสโทสเตอโรน ซึ่งยังยับยั้งการหลั่งของ GnRH ฮอร์โมนเหล่านี้ประกอบขึ้นเป็นแกนของไฮโปธาลามิก-ต่อมใต้สมอง-อัณฑะ เมื่อความเข้มข้นของเทสโทสเตอโรนในเลือดลดลง การหลั่งของ GnRH และ LH จะเพิ่มขึ้น ในทางตรงกันข้าม เมื่อความเข้มข้นของเทสโทสเตอโรนในเลือดเพิ่มขึ้น การหลั่งของ GnRH และ LH จะลดลง กลไกเหล่านี้รักษาความเข้มข้นของฮอร์โมนเทสโทสเตอโรนในซีรั่มให้อยู่ในช่วงแคบๆ นอกจากนี้การหลั่งของ GnRH และการหลั่งของ LH จะต้องเป็นจังหวะเพื่อรักษาการผลิตฮอร์โมนเพศชายตามปกติ การบริหาร GnRH อย่างต่อเนื่องส่งผลให้การหลั่งของ LH ลดลงและทำให้การหลั่งฮอร์โมนเพศชายลดลง